Wyrafinowany trend cyberprzestępców: steganografia

Kaspersky Lab zidentyfikował nowy, niepokojący trend: atakujący w coraz większym stopniu stosują steganografię — cyfrową wersję starej techniki polegającej na ukrywaniu wiadomości wewnątrz obrazów — w celu zamaskowania śladów swojej szkodliwej aktywności na zaatakowanym komputerze.

Ostatnio technika ta została zidentyfikowana w wielu operacjach cyberszpiegowskich z użyciem szkodliwego oprogramowania oraz w kilku przykładach szkodliwego oprogramowania stworzonego z myślą o kradzieży informacji finansowych.

Etap wysyłania skradzionych informacji pozostawia ślady, np. w postaci zarejestrowanych zdarzeń wysyłania poufnych informacji do urządzenia z nieznanym lub umieszczonym na czarnej liście adresem IP.  Jednak w przypadku ataków z wykorzystaniem steganografii wykrycie wyprowadzania danych staje się bardziej skomplikowane.

Steganografia czyli podklejenie

W tym scenariuszu szkodliwi użytkownicy umieszczają skradzione informacje wewnątrz kodu pliku graficznego lub wideo, który jest następnie wysyłany do serwera, co w wielu przypadkach nie wywoła żadnego alarmu bezpieczeństwa czy technologii ochrony danych. Wynika to z tego, że dokonana przez atakujących modyfikacja nie powoduje zmian wizualnych w samym obrazie, nie występują też różnice pod względem rozmiaru i większości innych parametrów, co nie daje żadnych podstaw do niepokoju — na pierwszy rzut oka obrazek taki nie różni się niczym od oryginału. Steganografia stanowi zatem intratną technikę dla cyberprzestępców w kontekście wyboru sposobu wyprowadzania danych z atakowanej sieci.

http://branden.biz/index.php/2017/06/23/cyberpropaganda-jak-dzialaja-fak-news/

Jak dotąd branża bezpieczeństwa nie znalazła sposobu na skuteczne wykrywanie realizowanego wyprowadzania danych przy pomocy steganografii. Pliki graficzne wykorzystywane przez atakujących jako narzędzie do przenoszenia skradzionych informacji są bardzo duże i nawet jeśli istnieją algorytmy, które mogłyby automatycznie wykrywać tę technikę, wdrożenie ich na skalę masową wymagałoby ogromnej mocy obliczeniowej i byłoby poza zasięgiem ze względu na koszty.